Mooi Ulan Bataar
Blijf op de hoogte en volg Huub en Corrie
07 April 2018 | Mongolië, Ulaanbaatar
Donderdag 5 April.
Om 07.00 uur loopt de wekker af. Op tijd eruit. Ontbijt, alles weer pakken en om 09.00 uur is de gids er om een korte stedentrip van een ruime halve dag met ons te doen. Soms heb je het gevoel op vakantie te zijn, maar met zulke dagen is het een werkvakantie. Maar heerlijke werkvakantie.
We hebben eens geleerd dat je een vol programma moet hebben zodat je geen gelegenheid krijgt je te vervelen. Daar voldoen we nog steeds aan.
Eerst naar het centrale plein, het Sukhbaatarplein Dzjengis Khan voor het parlementsgebouw. Uitleg over het proces van zelfstandig worden van Mongolie en dan weer verder. Het is een jonge gids die van de hoed en de rand weet. Spreekt goed Engels en doet dit werk vooral in voorjaar/zomer. Hij komt van een plaats die ruim 950 km verderop ligt en met de bus gaat dat in precies 24 uur. In de winter helpt hij thuis. Zijn vader en moeder leven nog als nomaden en hebben ongeveer 600 stuks vee. Koeien, schapen en paarden. Daarmee behoor je tot de midden categorie hier. De echte rijke boeren hebben meer dan 1000 stuks vee. Om hem te laten studeren aan de universiteit moest vader wel drie jaar lang elk jaar 100 stuks vee verkopen. De laatste twee jaar betaalde de regering de helft van de kosten.
Ach leuke wetenswaardigheden, evenals dat hij nog twee zussen had die uiteindelijk ook in UB terecht zijn gekomen. Een als verpleegster en een als onderwijzeres. Of hij, als enige zoon, het bedrijf van zijn vader gaat overnemen wist hij nog niet. Volgens vader was het een heel hard leven en als hij zou kunnen slagen in UB dat zou hij zeker beter af zijn. Hijzelf twijfelde nog. Hij heeft nog geen vriendin en die zou natuurlijk ook een flinke vinger in de pap hebben bij een beslissing daarover.
We gaan naar het Gandan klooster. Het grootste en belangrijkste Tibetaanse Boedhistische klooster in Mongolie vooral bekend om het 27 meter grote Boedhabeeld gemaakt van koper en bladgoud. Er wordt daar ook nog iedere dag een gebeds dienst gehouden waarbij de mensen kunnen offeren en meebidden voor wat dan ook. Toch speciaal om de monniken hun soetra te horen prevelen en de mensen daar gul hun Tugrik te zien geven om welke wens dan ook in vervulling te laten gaan. Onze chauffeur brengt ons ook naar het hoogste punt van UB. Het is tevens het herdenkingsmonument voor de gevallen soldaten.
Vandaar uit heb je een prachtig zicht op de nu licht besneeuwde toppen rond UB en op de buitenwijken die vaak nog bestaan uit groepjes Gers voor de meesten daar is het gewoon goed toeven zo en voor anderen is de huur die gevraagd wordt voor een van de vele flatjes die er zijn of nog volop in aanbouw zijn veel te hoog.
Het is vreselijk koud ondanks dat we ons goed hebben gekleed. Het is vooral de ijzige wind die de temperatuur van -6 tot een gevoelstemperatuur maakt van mogelijk wel -20. Ja, het voorjaar is hier nog ver weg. Natuurlijk nog even naar de dino eieren in het dino museum. Leuk maar dan hebben we het wel gehad. Na hartelijk afscheid van de gids te hebben genomen, brengt onze chauffeur ons naar het station. Het is allemaal prima geregeld.
Hier kan de inwendige mens nog even versterkt worden en zitten we lekker warm op onze trein te wachten. Die komt om 15.45 netjes voorgereden en we stappen in. Het is niet de meest luxe trein die we hebben. En dan druk ik me nog voorzichtig uit! Laten we het houden op made in Russia. Maar goed het is maar voor 1 nacht.
Als we vertrekken is het nog mooi helder en kunnen we genieten van de prachtige steppe, paarden, koeien en schapen met hier en daar een huisje. De ene keer besneeuwd en de andere keer zo kaal als een luizenhoofd.
Echter al snel wordt het te donker om nog iets te zien en sluiten wij ook langzaam af. Het is mooi geweest. Een dag met veel indrukken geeft een voldaan gevoel. We gaan met de trein door naar.......
Vrijdag 6 April
Om 07.00 uur loopt de wekker af. Op tijd eruit. Ontbijt, alles weer pakken en om 09.00 uur is de gids er om een korte stedentrip van een ruime halve dag met ons te doen. Soms heb je het gevoel op vakantie te zijn, maar met zulke dagen is het een werkvakantie. Maar heerlijke werkvakantie.
We hebben eens geleerd dat je een vol programma moet hebben zodat je geen gelegenheid krijgt je te vervelen. Daar voldoen we nog steeds aan.
Eerst naar het centrale plein, het Sukhbaatarplein Dzjengis Khan voor het parlementsgebouw. Uitleg over het proces van zelfstandig worden van Mongolie en dan weer verder. Het is een jonge gids die van de hoed en de rand weet. Spreekt goed Engels en doet dit werk vooral in voorjaar/zomer. Hij komt van een plaats die ruim 950 km verderop ligt en met de bus gaat dat in precies 24 uur. In de winter helpt hij thuis. Zijn vader en moeder leven nog als nomaden en hebben ongeveer 600 stuks vee. Koeien, schapen en paarden. Daarmee behoor je tot de midden categorie hier. De echte rijke boeren hebben meer dan 1000 stuks vee. Om hem te laten studeren aan de universiteit moest vader wel drie jaar lang elk jaar 100 stuks vee verkopen. De laatste twee jaar betaalde de regering de helft van de kosten.
Ach leuke wetenswaardigheden, evenals dat hij nog twee zussen had die uiteindelijk ook in UB terecht zijn gekomen. Een als verpleegster en een als onderwijzeres. Of hij, als enige zoon, het bedrijf van zijn vader gaat overnemen wist hij nog niet. Volgens vader was het een heel hard leven en als hij zou kunnen slagen in UB dat zou hij zeker beter af zijn. Hijzelf twijfelde nog. Hij heeft nog geen vriendin en die zou natuurlijk ook een flinke vinger in de pap hebben bij een beslissing daarover.
We gaan naar het Gandan klooster. Het grootste en belangrijkste Tibetaanse Boedhistische klooster in Mongolie vooral bekend om het 27 meter grote Boedhabeeld gemaakt van koper en bladgoud. Er wordt daar ook nog iedere dag een gebeds dienst gehouden waarbij de mensen kunnen offeren en meebidden voor wat dan ook. Toch speciaal om de monniken hun soetra te horen prevelen en de mensen daar gul hun Tugrik te zien geven om welke wens dan ook in vervulling te laten gaan. Onze chauffeur brengt ons ook naar het hoogste punt van UB. Het is tevens het herdenkingsmonument voor de gevallen soldaten.
Vandaar uit heb je een prachtig zicht op de nu licht besneeuwde toppen rond UB en op de buitenwijken die vaak nog bestaan uit groepjes Gers voor de meesten daar is het gewoon goed toeven zo en voor anderen is de huur die gevraagd wordt voor een van de vele flatjes die er zijn of nog volop in aanbouw zijn veel te hoog.
Het is vreselijk koud ondanks dat we ons goed hebben gekleed. Het is vooral de ijzige wind die de temperatuur van -6 tot een gevoelstemperatuur maakt van mogelijk wel -20. Ja, het voorjaar is hier nog ver weg. Natuurlijk nog even naar de dino eieren in het dino museum. Leuk maar dan hebben we het wel gehad. Na hartelijk afscheid van de gids te hebben genomen, brengt onze chauffeur ons naar het station. Het is allemaal prima geregeld.
Hier kan de inwendige mens nog even versterkt worden en zitten we lekker warm op onze trein te wachten. Die komt om 15.45 netjes voorgereden en we stappen in. Het is niet de meest luxe trein die we hebben. En dan druk ik me nog voorzichtig uit! Laten we het houden op made in Russia. Maar goed het is maar voor 1 nacht.
Als we vertrekken is het nog mooi helder en kunnen we genieten van de prachtige steppe, paarden, koeien en schapen met hier en daar een huisje. De ene keer besneeuwd en de andere keer zo kaal als een luizenhoofd.
Echter al snel wordt het te donker om nog iets te zien en sluiten wij ook langzaam af. Het is mooi geweest. Een dag met veel indrukken geeft een voldaan gevoel. We gaan met de trein door naar.......
Vrijdag 6 April
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
