Laatste dag Warschau en dan naar huis.

Maandag 30 April.

Weer lekker weer. Dus korte broeken weer. We kunnen het niet genoeg beamen. Zo veel zon hebben we nog niet gehad in tegenstelling tot Nederland. We gaan weer dicht bij huis op pad.
Daar is het “Warsaw Uprising Museum”. Het museum is een must voor vooral iedere inwoner van Warschau en Polen, maar zeker ook voor al die mensen die van buiten komen. Het geeft het verhaal weer van de val en de her opstanding van het getto. Vreselijke beelden afgewisseld met verhalen van heldenmoed, jonge jochies als koerier en de vernietigende kracht van de Duitse aanvallers die het, uiteindelijk, toch moesten afleggen tegen de georganiseerde krachten van het getto. Zo af en toe kijken we elkaar eens aan en denken niet alleen maar zeggen ook “wat is er veranderd in ruim 70 jaar tijd. Neem o.a Syrië en vele andere plaatsen. We zien nog steeds dezelfde beelden tevoorschijn komen. Kapotte steden, omgekomen mensen waarbij vooral de kinderen hard verscheurende beelden opleveren.
Na ruim 2 uur hebben we het wel gezien en zijn we blij buiten in het zonnetje te staan. Ons hotel ligt aan de route naar ons volgende punt waar we nog naar toe willen. Dus even koffie met iets lekkers en weer op pad. Eerst met de tram en dan met de benenwagen.
We bezoeken een kasteeltje dat op een eilandje ligt. Idyllisch gelegen en vandaag met dit mooie weer en mensen met veel vrij een uitgaansplek bij uitstek. We genieten mee en krijgen hier de middag wel vol. We besluiten terug te lopen, ruim 4 km, maar het is prima te doen en we ontdekken weer een heel andere kant van de stad.
Op naar het hotel. Even wassen, plassen, beetje eten en dan naar het jazz concert. Daar zijn we natuurlijk op tijd en ook leuk. We hebben de metro genomen. Er is maar een lijn en deze kwam het kortste bij waar we wezen moeten. Heel goed. Het is in de kelder van een mooi hotel. Er kunnen een goede vijftig mensen in en het is lekker bezet. We genieten een helft, maar het gegeven dat we er morgen bijtijds uit moeten maakt dat we tweede helft laten lopen. We gaan terug en genieten nog even na van een heel mooie dag. In alle opzichten. Weer, dingen die we gedaan hebben en het feit dat het de laatste dag van onze trip in een grote stad is geworden.

Morgen 1 Mei.

Een prachtige datum om huiswaarts te gaan. De normale routine gaat weer aan de gang. Opstaan, douchen, eten, kofferpakken en dan de taxi in. Nu weten we hoe het werkt en voor een paar zlotys bij het station. Een immens station waar we nog rustig op toeren kunnen komen. De trein vertrekt precies op tijd 10.08 uur. Goed dat we plaatsen hebben gereserveerd. De trein zit helemaal vol. Dan is het toch anders als we de afgelopen treinreizen hebben gedaan. 6 Mensen in een coupe. Stijf langs elkaar. 2 Nederlanders en 4 Polen die elkaar niks te vertellen hebben. Allemaal blij met een telefoon.
Het veranderd als er bij een tussenstop wat gewisseld gaat worden. Een kleine Poolse landdag is het nog net niet, maar ze hebben wel veel lol met elkaar. Een stuk gezelliger en we zijn dan ook zo een heel eind op weg naar Berlijn waar we over moeten stappen.
Dat is nog een ding omdat we er ook nog ons kaartje voor de trein naar Nederland (Venlo) moeten kopen. Groot station, 1 mei dus druk en overvol. Als ik dat bij de Duitse conducteur aangeef helpt hij ons uit de brand. Ook hij kan de kaartjes met korting uitprinten.
Die mannen/vrouwen hebben werkelijk alles bij zich. Pinnen, geen probleem, route uitprinten, geen probleem. Ze sjouwen zich te pletter aan een grote tas maar dan hebben ze ook wat. Het voordeel voor ons omdat we meteen door kunnen, ruim een uur. Het is even rennen maar we hebben tijd genoeg om bij te komen.
We zitten ruim 5 uur in deze ook weer volle trein. Blij met onze tassen waar het goed op zitten is, nemen we plaats in een van de kleine halletjes dat we steeds ter beschikking houden. Wat wel opvalt is het vele groen dat we tegemoet gaan. De bomen en stuiken zijn hier al beduidend verder dan we bv in Kiev zagen. Daar begon het te komen en hoe verder we deze kant op komen hoe minder we van de omgeving zien. We rijden door een groene muur naar Nederland.
We reizen voorspoedig en uiteindelijk staan we om 21.59 uur in Venlo op het station. In 12 uur van Warschau naar Venlo. Prima prestatie van iedereen die er aan heeft meegewerkt! We hadden het te laat in de gaten. Er wordt gestaakt in Nederland bij het openbaar vervoer. Ook Veolia doet daar aan mee. Hebben we stukje van Venlo naar Vierlingsbeek samen met Jan en Tonny overbrugt die ons kwamen ophalen. Het is wel heel leuk als je daar dan uit de trein stapt en je ziet een paar heel goede vrienden staan. Het geeft een echt thuiskomst gevoel. Toch anders dan dat je op het perron in Vierlingsbeek uitstapt en "gewoon" weer naar huis loopt. En straks lekker in ons eigen bedje. Voorlopig is de onrust van het reizen weg. Wie weet hoe lang maar voor nu hebben we een prachtige reis gehad die we samen voor geen goud hadden willen missen. We hebben deze “blog” voor het grootste gedeelte voor onszelf geschreven natuurlijk vandaar ook best wel uitgebreid. Voor de meelezers, we hopen dat we een beetje het gevoel hebben kunnen overbrengen van wat we zoal gezien, gevoeld, geproefd, beleeft hebben. We wensen iedereen alle goeds en geniet van alles waar jullie mee bezig zijn. En………….Nederland is ook weer mooi.

Lieve groetjes van Corrie en Huub