De laatste letters van deze vakantie. - Reisverslag uit Vierlingsbeek, Nederland van Huub en Corrie Geurts - WaarBenJij.nu De laatste letters van deze vakantie. - Reisverslag uit Vierlingsbeek, Nederland van Huub en Corrie Geurts - WaarBenJij.nu

De laatste letters van deze vakantie.

Door: Huub en Corrie

Blijf op de hoogte en volg Huub en Corrie

03 November 2008 | Nederland, Vierlingsbeek

Hallo allemaal.

Dit zal het slot zijn van de verslagen van deze reis. Inmiddels zijn we al een week thuis en hebben we voor en na nog het e.e.a. opgeschreven.

Nadat we terug zijn van de meru hebben we toch de moed opgepakt om op zoek te gaan naar Nelly. De dochter van Ton die in Tanzania woont en volop in verwachting is. Misschien is de nieuwe wereldbewoner er al. We weten het niet. Na veel vragen en verkeerd rijden komt er eindelijk een vrouwtje bij de auto die ons weet te vertellen waar Nelly en Chris wonen. Instappen en meerijden dat is het devies. Ze zet ons inderdaad af voor het huis van Nelly die, ondanks dat ze weet dat we komen, blij verrast is. Ze ziet er goed uit evenals Chris haar man en zoon Mathew. Ik breng de mevrouw die ons de weg heeft gewezen nog even naar huis en kom dan terug. Dat even is echter niet zo maar even. De buurt wordt erbij gehaald, er wordt wat te drinken gehaald en de buurman die Engels spreekt komt er als tolk bijzitten. Uiteindelijk zijn we ruim 45 min verder voordat ik weer aanschuif bij Nelly en de rest.
Het is te zien dat die twee het goed voor elkaar hebben. Een voor Tanzaniaanse begrippen groot huis, de nodige grond er omheen en de inrichting is behoorlijk. Fijn om te zien dat het ook zo kan.
Na een goede twee uur nemen we afscheid van het stel en gaan we naar een restaurant waar we hebben afgesproken met z'n allen te gaan eten. Heerlijk en fijn om met de groep aan tafel te zitten waar we de vorge dagen een prachtige prestatie mee hebben geleverd. We maken het niet te laat. Morgen......

Foundersday en tevens de verjaardag van Noud die 60 jaar wordt.

Het is het 5 jarige bestaan van de Watotofoundation. Het begint natuurlijk met een mis met begeleiding van het koor van Madji ja chai. Het blijft speciaal en met z'n 20 europeanen (Nederlanders die de Watoto een warm hart toedragen) zet iedereen z'n beste beentje voor. De hele dag is het feest. Voor mij persoonlijk is het aanwezig zijn van Lucas, Ronaldo en Lazaro wel het hoogtepunt. Dit zijn de jongens die ik vier jaren terug hier heb zien binnen komen als analfabeten en die geen woord Engels en die nu een job hebben waarmee ze in hun onderhoud kunnen voorzien. Lucas is er al vanaf zondag om mee te koken. Het vak dat hij hier heeft geleerd.
De hele dag feesten, eten, een voetbalwedstrijd tussendoor en toespraken. Optreden van de jongens en s'ávonds nog een geweldige b.b met voor ieder wat wils.
Rond een uur of negen is het afgelopen. Iedereen moe en voldaan naar de verschillende slaapplekken want morgen...... safari.

Om negen uur vertrekken we van de Watoto foundation met z'n zevenen. Twee auto's dus ruimte genoeg. We doen de "vaste" route. Lake Majara, Tarangire en de Ngorongoro krater. Daar hebben we drie dagen voor en die worden heel goed benut. Mooi tenten lodges, mooi weer, hier en daar een wandeling en vooral genieten van het spotten van de dieren. Van de big five missen we alleen het luipaard. De Olifant, buffel, rino, en leeuw hebben we allemaal kunnen zien. Voorwaar geen slecht resultaat.
Na de krater nemen we afscheid van Rein, Hanke en Caroline. Zij gaan twee dagen eerder naar huis dan wij. Zo hebben wij nog een dag extra voor Lake Natron. Een natuurgebied waar niet veel toeristen komen wat heel begrijpelijk is als we de weg ernaartoe berijden. Het is dat we een heel goede chauffeur hebben anders waren we midden in de nacht aangekomen. Nu was het wel al donker en moesten we de morgen afwachten om te zien hoe het er werkelijk uit zou zien. Ook hier een tenten verblijf en we hebben maar even nodig om na het eten in slaap te vallen. Doodmoe zijn we van de verre reis maar het is wel genieten geblazen. Het betalen om een districts grens over te mogen steken. De Massai die in grote groepen van de mark naar huis gaan met hun ezels en sommige op de fiets. En vooral kleurrijk. Als we later vragen of dat betalen allemaal legaal is heeft de eigenaar van ons verblijf zijn twijfels maar zegt er meteen bij, veel keus heb je niet!!

De volgende morgen zien we dat we in een heel aparte omgeving terecht zijn gekomen. Eigenlijk in de middle off nowhere. Maar netjes en schoon is het allemaal wel. Met onze chauffeur gaan we naar het Lake waar we in de verte een grote roze gloed ontwaren. Dichterbij gekomen blijken het flamingo's te zijn. Duizenden. Een prachtig gezicht en je voelt de vrijheid die deze vogels hebben.
Na een goede twee uur nemen we afscheid van de flamingo's en gaan we pole pole op weg naar Arusha. Genietend van de oldonio lingai (berg van god) die de horizon domineert. Het is een vulkaan die nog actief is en ook nu nog rook uitspuugt. Hij is te beklimmen maar nu even niet natuurlijk. De grond is zwart en stoffig van de zwarte lava die enkele jaren geleden nog uit de vulkaan kwam. Indrukwekkend.
We zijn tegen de avond terug bij ons verblijf waar we lekker kunnen douchen en daarna gaan we heerlijk eten. Er zijn vele plaatsen waar je heel goed kunt eten tegen een schappelijke prijs en we hebben er de afgelopen weken de nodige gehad. Leuk.
Morgen een vrije dag die we besteden in Arusha. Kopen wat souveniers en gaan langzamerhand wennen aan het idee morgen naar huis te moeten. Zondag nog even naar de kerk. Even op bezoek bij Nelly die nog steeds met een dikke buik loopt. Dan nog even bij Truus en Noud aan, bij Diny aan die achterblijft op de watoto foundation om aan de boekhouding te werken.
Zo gaat de zondag voorbij en is het tijd om afscheid te nemen. We eten samen met Noud en Truus bij een restaurant vlak bij het vliegveld en we komen alsnog bijna te laat.
Het afscheid is weer emotioneel. Afscheid van Tanzania. Het blijft een schitterend land met mooie mensen en warme mensen. Mensen die er keihard voor gaan om ook daar de jeugd een betere toekomst te bieden en we hebben gezien dat het helpt.
Prima Noud. prima Truus en alle anderen die er werken met en aan hun projecten.

Hierbij willen wij iedereen bedanken die ons en het Watoto prject hebben gesteund hebben gesteund tijdens deze reis waarbij we de Meru met z'n achten als sponsorproject hebben gelopen voor de Watoto foundation. Mochten er nog mensen zijn die iets aan de Watoto foundation willen doneren dan kan dat via hun website www.watotofoundation.nl of via Rabo rekening 15.43.05.456 t.n.v. H.J.H. Geurts o.v.v. watoto. Ook dan komt uw bijdrage op de juiste plaats terecht.

Groetjes Corrie en Huub

P.s Nelly heeft intussen een gezonde dochter gekregen!




  • 04 November 2008 - 19:35

    Henk En Nel:

    Wat een reisverslagen!
    Reizen en reizen, bus in , trein in en uit, en bergbeklimmen ligt jullie wel.
    Leuk om de berichten te lezen.
    Groetjes vanuit Neerlangel.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Huub en Corrie
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 202
Totaal aantal bezoekers 86971

Voorgaande reizen:

22 Maart 2018 - 30 April 2018

Retourtje Vierlingsbeek - Vierlingsbeek.

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: