Afscheid van Melbourne en Australie.

Vier dagen Melbourne is een tijd die je de mogelijkheid geeft om deze stad lekker te verkennen. Een stad om te “bewandelen”. Alles gaat er bijna uit van Federation square. Het zeer moderne plein midden in de stad en omgeven door zowel oud als nieuwbouw en dat in alle soorten en maten.
Ook bijna overal aanwezig is de Yarra River die echt dwars door de stad loopt. Daarop en naast kun je zien hoe sportief de Aussies zijn. Er wordt geroeid, gefietst, gewandeld, gelopen, echt hard gelopen en gewoon ook lekker relext geparadeerd. En dat gaat allemaal door elkaar en iedereen geeft iedereen de ruimte. Het plein, dat tussen de futoritische gebouwen ligt is beklinkert met vierkante steentjes met grove voegen. Daar is zeer bewust voor gekozen om het skeeten tegen te gaan. Geen skeeter te zien dus! Daar hangt ook het hele grote scherm dat we kennen van o.a. de Australien Open. Nu werden daar de successen van de Australische deelnemers aan de Olympische spelen vertoond en was het geregeld een drukte van belang van meelevende mensen.
Ook hier speelt de plaastelijke VVV een hoofdrol in het toeristen verkeer. Onder het plein is de toeristeninformatie waar gemiddeld een kleine 30 personen werken op een dag. En ze hebben handenvol werk.
Ook ons wijzen ze de weg via brochures en vooral enkele mooie wandelingen die we alle vijf hebben gewandeld. Steeds weer een nieuwe ontdekking met een fraai zicht op de stad. De vele fraaie parken die er gelikt bijliggen. En als het een dag ruim boven de 30 graden is (ja dat hadden wij ook!) dan is het met de tram een klein kwartiertje vanuit het midden van de stad en je staat aan het strand. En niet een klein strandtje. Nee Kilometers kun je er wandelen en genieten van de kite borders en skieers. De zonnende jeugd enz. enz. Niet overdreven druk. Nee, gezellig druk.
Melbourne is de stad van de vele kruip door sluip door weggetjes en laantjes waar je onverwachte winkeltjes en eetgelegenheden tegenkomt. Maar ook de geweldige superwinkels waarvan je er aan de ene kant inloopt en die gewoon, even de volgende weg oversteken, doorgaat. Alle superwinkels zoals Gucci, Bulgar, Prada en noem ze maar op allemaal naast elkaar in prachtige panden met bewaking en uitstraling.
Toch blijft de architectuur het winnen van alles wat we zien. Je kunt het je zo gek niet voorstellen of het is er. Geweldige wolkenkrabbers, mooie oude kerken en gebouwen waarvan iedereen kan genieten.
Ook nog even naar zo’n uitzichtpunt geweest boven in zo’n wolkenkrabber. Vooral tegen de avond als het zonnetje ondergaat is het mooi om te zien hoe een stad veranderd van het “daglicht” in een “avondlicht”. Dat op een kleine 300 meter hoogte en perfect zicht. Diezelfde avond zaten we rond een uurtje of 10 sávonds nog aan een kaasplankje met witte wijn bij een Italiaans restaurant. Te genieten van alles wat er zich rondom ons afspeelde. Eten, drinken, live muziek, het grote scherm met de sporters en wij daartussen. En dat alles met een temperatuurtje van rond de 25 graden. Wie zijn wij dan dat we daar kunnen/mogen zitten. Dan knijp je elkaar eens even in de arm en geniet.
Wat kunnen we nog toevoegen aan alles wat we geschreven hebben. Natuurlijk zijn we e.e.a. vergeten daar zijn we van overtuigd.
Wat echter wel bijgebleven is:
De vriendelijkheid van de Australiers. Als je ergens stond te kijken was er altijd wel iemand die je de weg wilde wijzen.
Het feit dat er “bijna” altijd een schoon toilet in de buurt was dat gratis is te bezoeken. Tot in de verste uithoeken van de “outback”
Dat je ook hier dag en nacht kan eten tot je er bij neervalt, maar de winkels ook in de grote steden rond een uurtje of 5.30 gewoon sluiten.
Dat Australie, met Sydney en Melbourne, enkele van de mooiste steden ter wereld heeft. (In onze ogen)
Dat er veel sportieve Australieers zijn, die ook een ander hun successen gunnen.
Dat het over het algemeen wel schoon is, waar je ook komt.
Dat er ook een heleboel niet mag, en dat dat op een vriendelijk doch dringende manier wordt gecommuniseerd. Voor iedereen duidelijke en heldere taal.
Dat je veel mensen met tatoo’s ziet lopen. Dat zal mede het gevolg zijn van de zon die er bijna altijd schijnt. Men loopt er behoorlijk wat luchtiger bij dan bij “ons”.
Dat je weinig Afrikaners ziet, maar daarintegen veel Chinezen en Japanners. Vlak echter ook de Europeanen niet uit!
De prachtige natuurparken in alle soorten en maten. Parken die je weer eens met beide voeten op de aarde zetten. Het nietige mens zijn tegenover de machtige natuur.
De lange wegen waarbij je tientallen kilometers niemand tegenkomt. Alleen om de 100 kilometer een tankstation voor de benzine en de broodnodige “take awy” koffie. Meestal goed, soms niet te drinken.
De vele honderden “lijken” die we langs en op de snelweg zagen. Kangaroe’s, wombats, konijnen, en wat voor klein spul al niet meer.

M.a.w. Australie is zeer de moeite waard geweest en zeker een land om nog eens terug te gaan om de westkant te gaan bekijken. Wie weet komt het er nog eens van.
Wij hebben geprobeert een kleine indruk te geven van Australie. Hopelijk hebben jullie een klein beetje mee kunnen genieten.

Over 12 uur, zondag morgen 28 februari Australische tijd, stappen we het vliegtuig in zodat we hopelijk maandagmorgen om 05.15 plaatselijke tijd in Frankfurt zullen landen.


En om op Australische manier af te sluiten “No Warries”
En “See You”. Wie weet komt het er binnenkort van.

Groetjes Corrie en Huub

We proberen het zonnetje mee te brengen!:)