Met Ton op reis.

Hallo allemaal. Langzamerhand mogen we ook weer Jambo zeggen vinden wij.
Maar goed daar gaan we dan. Nadat we op het vliegveld met open armen waren ontvangen door Ton gingen we direct door naar Truus. Ton ondertussen vertellend hoe ze allemaal in spanning hadden gezeten over hoe en waar wij waren. Wij konden ze niet bereiken omdat we geen verbinding vanuit Narobi kregen. Maar goed. Bij Truus heerlijk ontvangen en onder het genot van een kop koffie lekker bijgekletst. Op naar Makumira. En wat schetst mijn verbazing? Er is daar hard, nee dan druk ik me min uit, er is heel hard gewerkt op het project. Meteen een rondleiding aan de hand van Ton en we vallen van de ene verbazing in de andere. De eethuisjes, de slaapvertrekken, een silo gebouwtje met twee silo's, de keuken en niet te vergeten een prachtig bijgehouden groententuin waar de gezondheid vanaf druipt. Dan komen we bij " ons" project. De koeienstal. Een gezonde veestapel die door een koeienjongen " geweidt " wordt. Een veestapel van 6 koeien, 3 kalveren en 6 geiten en een bok. Het doet ons goed dit allemaal te zien en we spreken onze verbazing en bewondering ook uit naar Noud die inmiddels uit een vergadering is aangeschoven.
De rest van de dag heerlijk relaxed. Voor bereiden voor morgen. We gaan op stap met Ton en we hebben er zin in. Daarom zitten we nu in Lushoto. Gisteren hebben we een kruisweg gelopen die ging van 800 meter naar 2250 meter om vast een beetje in training voor de kili te blijven. De rest van onze trip volgt evenals de foto's die we nu niet kunnen plaatsten.