Safari

Jambo.

Eindelijk weer bericht!
Een week echt vakantie (in Swahili is safari gewoon vakantie). Voor ons Nederlanders is er bij het woord safari een heel andere gedachte. We hebben het dan over reizen over de steppe, wilde dieren zien en lekker rondgereden worden over mooi gebaande wegen. Een gedeelte klopt er wel van. Namelijk dat van die wilde dieren in de vrije natuur. Dat van dat lekker rondgereden worden klopt ook, maar van die wegen word je af en toe niet goed. Als je uitstapt, moet je eerst een paar keer springen om weer alles op de juiste plaats te hebben zitten. (grapje!) Maar mooi...mooi!!! De wereld in Tanzania is prachtig. Tijdens een van de laatste dagen hebben we op een bepaald uitzichtpunt in Tarangire staan te verzuchten: "Als God de wereld had willen maken zoals wij deze in gedachte hebben, had hij dit als voorbeeld genomen". Een kronkelende rivier. Baden, eten en drinken van in volgorde van opkomst: olifanten, giraffen, wildebeesten, zebra's, impala's, wrattenzwijnen, vele soorten vogels en een uitgestrektheid met alles precies op maat. Heerlijk vredig. Hier kon menig gemeenschap een voorbeeld aan nemen.
De andere kant van deze gemeenschap is echter óók de werkelijkheid van dit geheel.
We rijden rond en zien een aangevreten karkas van een zebra. De gieren zitten al massaal in de bomen te wachten tot ze aan de beurt zijn. Onze gids weet ons te vertellen dat de leeuw nog ergens in de buurt moet zijn. "Anders waren de gieren al lang aan hun smakelijke hapje begonnen". Dus wij al spottend rondgereden (de verrekijker van Rein deed tijdens de hele reis goede diensten) en opeens, ja hoor daar ligt de dader. Volgevreten achter een heel dikke baobab. Prachtig om te zien hoe hij naar z'n prooi bleef kijken. Vele dagen hebben we zo rondgereden. Prachtige natuur, te beginnen bij de Ngorongoro-krater. Voor ons een van de zeven wereldwonderen. Onvoorstelbaar veel wild op een oppervlakte van 265 km2. Onwezenlijk, maar zo indrukwekkend. Prachtig.
Op naar Serengeti. Door een prachtig ruig landschap over een "doorgaande" weg die naar Mwanza leidt. Grote vrachtauto's werpen dikke stofwolken op en wij zitten heerlijk te genieten van ons drankje en alles wat we nodig hebben. Serengeti. Groot, groter, het grootst. Een natuurgebied dat niet te beschrijven is maar dat je moet ondergaan. Hier zien we ook de leeuwen, rino's, nijlpaarden, vele vele wildebeesten en gazelles. Je denkt op deze momenten wel dat je bijna alleen in zo'n park bent. Maar, o wee als er wild gezien is. Binnen de kortste keren staat er een file waarbij Ouderijn niks is. Bij wijze van spreken natuurlijk. Maar toch. Dan denk je toch: wie kijkt er naar wie. Hetzelfde als in de dierentuin. Maar het kan ook anders. Onze chauffeur, Eddy, had er duidelijk een neus voor. Alleen, op een grote vlakte, ziet hij plotseling twee cheeta's. Prachtig en als er een aan het jagen gaat, en je kunt het hele proces op film vastleggen,kan de dag niet meer stuk.
De volgende dag de hele dag game-drive. Het is echt een game(spelletje) tussen de dieren en de gidsen. Wie ziet ze het eerst? Prachtig en het zoeken is net zo spannend als ze te bekijken.
We vertrekken na een goed ontbijt waarbij we verrast worden door een optreden van 4 olifanten. Ze komen op zo'n 50 meter van onze veranda waar we zitten te eten voorbijgesloft. We gaan op weg naar Olduvai Gorje waar (volgens de onderzoekers hier) de eerste mens gevonden zou zijn. Een heel eenvoudig museumpje met een uitstraling van niets "bekroont" het geheel.
Op naar Gibbs Farm. Een onderkomen in Oudengelse stijl waar het buitengewoon goed toeven is. We nemen daar dan ook heerlijk onze time out. Safari is geen vakantie!!! Tussen de agapanthussen (Afrikaanse lelies) en nog vele soorten mooibloeiende planten en bomen. Het paars, rood en geel voeren de boventoon. Ze hebben er een prachtige groentetuin en het eten dat we 's avonds krijgen geserveerd, is dan ook helemaal afkomstig uit eigen tuin en stal. Heerlijk vers,al dat fruit en groente.

Tot zo ver de eerste helft. Over enkele dagen de rest en.... blijf het volgen. Op Makumira gebeurt ondertussen ook van alles. Daar staat de tijd niet stil, ook al ben ik niet "thuis".

Kwaheri Warafiki.
Huub (Corrie)