Wat hebben we eigelijk gedaan afgelopen week?

We zitten nu op de luchthaven van Cairns en je weet, vliegen is wachten. Dus hebben we even de tijd om, onder het geluid van de didgeridoo, een stukje voor de geinteresseerde te schrijven. We denken het hier ook nog te kunnen plaatsen, maar op dit vliegveld nog geen whireless internet. Dat maken we niet vaak meer mee!!
Op het vliegveld hebben we tevens “onze” auto ingeleverd, waarvan we mogen zeggen dat we, ondanks dat het een grote was, er heel veel plezier van hebben gehad. Op 27 km na, 6000 km gereden. Bij vertrek vanuit Cairns is het nog altijd dik 30 graden en zijn we blij in de airco te zitten van de hal. Of we trouwens altijd zo in die airco zouden willen wonen is een ander verhaal. Ook s’Nachts is het niet alles met die herrie aan het hoofd, maar zet je dat ding uit is het bloedheet!


We werden gisteren ook nog door alle media overspoeld over de gevolgen van de beruchte “Black Saturday” die precies een jaar geleden het leven kostte aan 173 mensen tijdes hevige branden in de buurt van Melbourne. Wat kan vuur dan verschrikkelijk zijn. Echt een natuurramp die door de felle wind toen, bijna niet te blussen was.

We hebben de afgelopen week toch ook weer veel mooie dingen gezien. Bewust niet langs de kust gereden, maar vooral het binnenland ingetrokken, en dan praten we over een kleine 300 km van de kust. Ons laten verrassen door vooral de schoonheid van de Australische bush. Je zit daar in tropische oorden met de vegetatie van het regenwoud.
Veel gewandeld.
In alle Nationale Parken die we er hebben gevonden, en het stikt ervan, waren wel enkele fikse wandelingen te gaan. Daarvan hebben we er ook vele gemaakt.
Ook hier, net als op heel veel andere plaatsen heb je het idee dat je het rijk alleen hebt. Geen drukte, geen dringen van de japanners en Chinezen die je in de steden volop aantreft. Gewoon lekker met z’n tweetjes op pad.
Wat hebben we zoal aangetroffen?
Al dagen wordt ons verteld dat er alleen in deze streek de “Platypus”, volgens mij het vogelbekdier maar ik laat me verrassen door andere die het beter weten, dat we die zouden moeten zien. Maar......... dat dat niet mee zal vallen!!!
In het plaatsje Yungaburra, waar we een geweldig motel hadden in oud Engelse stijl, zei de eigenaar. “Sta morgen eens vroeg op en zorg dat je op die en die stek zit. Je moet natuurlijk geluk hebben, maar daar willen ze wel eens komen”.
Om 06.00 uur de wekker en om 06.15 uur aan het water. We zeggen net tegen elkaar hoe lang geven we ze de kans om zich te laten zien, en de woorden zijn nog niet koud of ze zwmmen zo voor ons langs. Twee hebben we er gezien, en dan denken we aan dingen van z’n 50 a 60 cm. Nee dus. Max worden ze daar rond de 45 cm en veel groter waren ze zeker niet.
We hebben nog meer Australisch “ongedierte” gezien. Slangen, hagedissen, watervogels, schildpadden, en nogal wat gevogelte.
Verder mooie watervallen en meren die zo maar in het wilde weg liggen waar waar je plotseling voor komt te staan.
We reden door de streek van de koeien en schapen bedrijven. Maar ook de streek van het suikerriet. Kilometers lang. Tussen de velden door liggen smalspoorlijnen en toeval of niet, een treintje hebben we zien rijden. Grappig.
Verder relaxt rond gereden, en ook echt vakantie gehouden. Wat wij niet gedaan hebben is een dagje op het “Great Barriererif”. Voor ons als niet echte waterliefhebbers geen gemis, maar voor de echte snorkelaars was het hier de hemel op aarde. Volgens de plaatjes.
Op naar Alice Springs. 36 graden tegemoet!.(We hebben het nog niet warm genoeg!)

Groetjes Corrie en Huub


P.S We zijn nu in Alice Springs en hebben een toer voor 3 dagen geboekt. Waarschijnlijk donderdag pas on line