WE HEBBEN HET GEHAALD!!!!!!!!
Door: Huub en Corrie
Blijf op de hoogte en volg Huub en Corrie
17 Oktober 2005 | Tanzania, Dodoma
Jambo warafiki. Gegroet vrinden
Beste lezers van deze site, ik maai hier meteen het gras voor jullie voeten weg door aan te geven dat we de klim hebben volbracht. Maar we zijn wel zo trots als een aap met 7 staarten. Maar nu het verhaal.
Woensdag; We vertreken vroeg. Na het laatste pakken van datgene wat we de laatste avond niet meer konden pakken is het nu dan toch zo ver. Na een sober ontbijtje(voor vertrek wacht ons nog een uitgebreide laatste ontbijt bij de organisatie) en een hartelijk afscheid van Truus slaan de deuren van de Land Cruiser dicht. We rijden. Er is geen weg meer terug. Truus wuift ons uit tot ze ons niet meer ziet.
Onderweg naar de Kili staat, die in volle glorie te pralen,op een manier of hij wil zeggen" kom maar op, met mij ben je nog niet klaar".
De spanning in de auto neemt toe. Het is niet, niets en iedereen zit voor zich heen te berekenen of hij/zij de laatste maanden er wel genoeg voor heeft gedaan om het tot een goed einde te brengen. Voor zowel Corrie als mezelf gaan we met het idee. We gaan ervoor,maar niet ten koste van alles.
Het gaat er serieus aan toe. Alle bagage wordt nagekeken en als men vindt dat je te weinig warme kleding, drinkflessen of wat dan ook mist stelt men dat van daar uit ter beschikking.
Na een heerlijk uitgebreid Engels ontbijt (dit geheel wordt gerund door Engelsen)komt er nog een zeer uitgebreide "breefing" met alle mogelijke en onmogelijke dingen die zouden kunnen gebeuren. Je wordt gewaarschuwd voor alles, maar zeker niet bang gemaakt.
De rest volgt. We moeten nu onder de douche. We zijn n.l. de laatste in de rij dus tot schrijfs
Kwaheri Warafiki.
Beste lezers van deze site, ik maai hier meteen het gras voor jullie voeten weg door aan te geven dat we de klim hebben volbracht. Maar we zijn wel zo trots als een aap met 7 staarten. Maar nu het verhaal.
Woensdag; We vertreken vroeg. Na het laatste pakken van datgene wat we de laatste avond niet meer konden pakken is het nu dan toch zo ver. Na een sober ontbijtje(voor vertrek wacht ons nog een uitgebreide laatste ontbijt bij de organisatie) en een hartelijk afscheid van Truus slaan de deuren van de Land Cruiser dicht. We rijden. Er is geen weg meer terug. Truus wuift ons uit tot ze ons niet meer ziet.
Onderweg naar de Kili staat, die in volle glorie te pralen,op een manier of hij wil zeggen" kom maar op, met mij ben je nog niet klaar".
De spanning in de auto neemt toe. Het is niet, niets en iedereen zit voor zich heen te berekenen of hij/zij de laatste maanden er wel genoeg voor heeft gedaan om het tot een goed einde te brengen. Voor zowel Corrie als mezelf gaan we met het idee. We gaan ervoor,maar niet ten koste van alles.
Het gaat er serieus aan toe. Alle bagage wordt nagekeken en als men vindt dat je te weinig warme kleding, drinkflessen of wat dan ook mist stelt men dat van daar uit ter beschikking.
Na een heerlijk uitgebreid Engels ontbijt (dit geheel wordt gerund door Engelsen)komt er nog een zeer uitgebreide "breefing" met alle mogelijke en onmogelijke dingen die zouden kunnen gebeuren. Je wordt gewaarschuwd voor alles, maar zeker niet bang gemaakt.
De rest volgt. We moeten nu onder de douche. We zijn n.l. de laatste in de rij dus tot schrijfs
Kwaheri Warafiki.
-
17 Oktober 2005 - 18:41
Toon En Marijke.:
Geweldig en goed gedaan
Proficiat voor allemaal
groetjes uit V.beek -
17 Oktober 2005 - 20:55
Hoi Corry En Huub:
WAt goed van jullie proficiat,je heb het maar gedaan ik hoop dat alles veder goed is met jullie ,wij hebben nog heerlijk herftweer maar dan met de zon er bij elke dag weer geniet nog van je vakantie gr diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
