Terug naar Makumira.

Het moge duidelijk zijn dat er in Tanzania iets gaat gebeuren. Iedereen loopt in het geel groen van de nationale kleuren. Het is n.l. verkiezings strijd. En het mooie ervan is dat de kandidaten zeker zijn van reklame. Iedereen die een T-shirt uitdeelt weet dat het gedragen gaat worden. De ene week zijn ze voor de een, de andere week voor de ander. Prachtig om te zien maar de meningen zijn over het algemeen dat Kekwente het gaat worden.De tijd zal het leren en wij maken het niet meer mee. De 30e zijn de verkiezingen. Dan nog tellen en ze zijn zo een week verder.
Onderweg van Lushoto naar Same bezochten we nog een missiepost van de Witte Paters tot welke orde Ton vroeger behoorde. Ze hadden het er prachtig voor elkaar en het was goed te zien dat ze vooral voor en met de plaatselijke bevolking bezig waren. Prima!!
Dan terug naar Same waar we met Ton en een goede kennis van hem, een zoon van een werknemer van 43 jaar terug. Ton heeft toen daar samen met zijn vader het eerste schooltje daar gebouwd. We zijn gaan kijken en het staat nog steeds!!!!
Daarna op "familiebezoek" bij Alois. De hele familie wordt tevoorschijn getoverd. " Mzungu's " in het dorp. Ook moedertje komt erbij. 70 jaar en de echtgenoot van de overleden werknemer. Ton heeft regelmatig contact met de mensen en het is een warm welkom. Ze wilden heel graag dat we zouden mee eten, doch het zou veel te laat gaan worden.We kregen alsnog vier eitjes mee die we niet konden weigeren!
Mooie rit naar huis met blijvende blik op de Kilimanjaro. Prachtige omgeving. Ton geniet met volle teugen en vindt het prachtig om te vertellen en...... af en toe een plantje mee te nemen.
Geweldige dagen gehad! s'Avonds moe maar voldaan het bedje in, in Watoto's gastenhuis

Kwaherini warafiki.
Corrie en Huub